Tanrılarla Boğuşanlar Şiiri - Ali Oskan

Nice âlemler dolaştım, nice boyutlardan geçtim,
Kimi âlemler sır idi, kimileri ise ayan.
Sır olanların kimini müşahede edip geçtim,
Sır ve ayan olanlardan kimini ederim beyan.

Âlem içre âlemlerde pek çok tanrılar gezinir,
Kulak verenler nefsine, koşar kul olur birine.
Karşılıklı âlemlerde birbirini rab edinir,
Sonra tanrılık öğretir her biri birbirlerine.

Kimi tanrı; sebeplerdir, ardı ardına dizilen,
Ezel – ebed süre gider, sonsuz ortakları vardır.
Varlıklara vücut veren, varlıkları icat eden,
Her sebebin vacip, vahit birer varlıkları vardır.

Kimi tanrı; zerrelerdir kâinata hayat veren.
Kendi kendine var olmuş, kendi kendine birleşip
Kuarklardır varlıkları oluşturan, vücut veren.
Ezel ve ebed var olan, sonsuz güç, kudrete sahip.

Kimi tanrı; tabiattır icat edip, hem halk eder,
Her şeyi idare eden, odur var eden, yok eden.
Kâinatta hem vahidlik ve hem de ehadlık eder.
O her şeyin tek sahibi, varlığa tanrılık eden.

Bu üçünü tanrı eden nefislerdeki vehimler,
O vehimler yok olunca tanrılıkları kaybolur.
Sebepler ile tabiat ve hem de bütün zerreler
Gibi tanrılar eğilip kullarının kulu olur.

Kimi tanrı; gökte, arşta, tahtında oturup duran,
Otoriter bir kraldır, hiçbir şeye karışmayan.
Kâinat onun önünde, kürsünün üstünde duran,
Kurulmuş bir makettir ki, kendi kendine çalışan.

Bu; felsefede ‘deizm’dir, ‘kelam’da ‘sırf tenzihiyet’.
Rabb’in kalpte tecellisi; ‘sırf teşbihiyet’, akrabtır.
Bunlar dengede olursa, işte; gerçek tevhidiyet.
‘O’ bize hem sonsuz yakın ve hem de sonsuz uzaktır.

Kimi tanrılar tek yönlü; yalnız cemalleri vardır,
Kiminin yalnız kemali, kimisi rahmandır yalnız.
Kimisiyse yalnız kahhar, kiminde de celal vardır,
Her biri birkaç sıfatla tanrı olmuştur amansız.

Birinde takılanlarsa, bir vakt sonra zarar eder,
Bu hal uzun sürerse, o, olur onların tanrısı.
Onlar ondan geçmedikçe şirk-i hafi devam eder,
Tek sıfatlı bir tanrının olurlar sonsuz kulları.

Nice tanrıyla boğuşan, susturan nice tanrıyı,
Nice tanrı teslim alan kullar gördüm hem de kutlu.
İşte onlar bulmuşlardı hakiki, gerçek Tanrı’yı,
Rablerine teslim olup, olmuşlardı sonsuz mutlu…

10. Ağustos. 2009 – İzmir