Tanrıların Adaleti Şiiri - Ali Bektaş

Bir adalet bekliyor karanlıkta insanlık,
Gözler Dike’yi arıyor kaos ormanı labirentinde.
Eresbos ile Phobos el ele, Eris var ve karanlık,
Pitho yargıçların yanı başında, Nemesis bekleyişinde
Tek neşeli Hades, tüccar misali, Aiakos mutlu.
İnsan darda, yoklarda; adalet ve beyinler bulanık.
Elysion çaresiz bekliyor, belki gelir birisi, Themis umutlu.
İnsanlık el açmış adalet için Zeus’a, dilekleri bir sığınak.
Kanunsuzluklardan bizar insanlar, korkak bakıyor yarınlara,
Sorguçlar Poine kadar duyarsız ve Penthos’a kalmış hayatlar.
Her kapı çaldığında Algos giriyor içeri, Artemis’i beklerken.
Furina cirit atıyor adaletsizlikler ülkesinde, Hygieia hasta.
Febris üşüyor adaletsizlikler ülkesinde, Ate yargıçların yanında.
Neden sonra Dike kovuyor Hypnos’u başından, Bia’yı atıyor
Adalesizler ülkesi insanlarına Ares’i gönderiyor insanlara
Yok çaresi, savaşmalı adaletsizliklerle, Eos çıkageliyor
Ros yanında. Kazanıyor insanlar bu hak savaşını başı dik.
Hephaistos sarıyor yaraları. Dionysos durur mu, elinde kadehler.
Bir şölen başlıyor hukuksuzların kanları üzerinde,
Adalet diriliyor, Morpheus yine işbaşında hukuksuzlar ülkesinde
Suçlular Hybris’in yanında sürgünde, korkular bitti
Cesurlar ülkesinde. Sentinus gelirken yanında Hera ile
İnsanlarla evleniyor adaletle, hukuksuzluklar ülkesinde.

02.03.2013 Ankara