Çünkü Tanrı oradaydı
Görüyordu aldığı nefesini
Duyuyordu çığlık atan sesini
Tanrı'ya bakıyordu gözleri
"Acıktım..." diyordu...
Oysa ki bayat ekmek hiç kalmamıştı fırında
Çöp arabası hiç uğramıştı bizim mahalleye
Herkes çıplak
Herkes soğuk
Herkes işsiz
Herkes ölümü bekliyordu yeniden doğabilmek için...
Gökyüzünde misket bombaları yağarken
Tanrı oradaydı...
Yeryüzünde cehennem ateşinde yanarken
Zebaniler odun atıyordu ateşimize
Oysa ki Tanrı hep vardı...
Tecavüze uğrayan seksen yaşında bir kadına sordum :
"Dünya hangi tarafa doğru dönüyor?..." diye
Kırılmış işaret parmağıyla bana sonsuzluğu gösterdi
Tanrı'yı gördüm...
Kayıt Tarihi : 20.1.2021 20:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!