hayalini bile kuramam, canlandıramam zihnimde yüzünü,
anımsayamam sesini asla, o kadar güzel şeyler hiç görmedim daha önce, belki bu yüzdendir,
tarif edemem dudağının kenarlarındaki kıvrımları,
yürüyemem takip etmem için iz bıraktığın yollardan, tek bildiğim iz kalbimde bir kaç çizik sadece,
en son ne zaman adını andığımı hatırlayamam, küflenmiş bir kaç sayfanın arasından kayıp gitmendendir seni unutmaya yüz tutmuş bedenimin çürümesi, tek çare seni gördüm açtığın bir kaç yaraya ama hiç seni bulamadım sarmak istediğim de yaralarımı, senden bahsetmem artık, belki bu yüzdendir,
yazmayı da unutmuşum bilhassa, aynı masanın başında yıllarca aynı kağıda yazmaktan, ve bir süredir sadece kağıtlara baktığımdan,
izleyici rolünü üstlendiğim bir romana başlıyorum şimdi, hayatımı anlatıyor sanki yoksa kader kitabım bu mudur?
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta