Tanrı'nın Kaleminden Şiiri - Soner Akyol

hayalini bile kuramam, canlandıramam zihnimde yüzünü,
anımsayamam sesini asla, o kadar güzel şeyler hiç görmedim daha önce, belki bu yüzdendir,
tarif edemem dudağının kenarlarındaki kıvrımları,
yürüyemem takip etmem için iz bıraktığın yollardan, tek bildiğim iz kalbimde bir kaç çizik sadece,
en son ne zaman adını andığımı hatırlayamam, küflenmiş bir kaç sayfanın arasından kayıp gitmendendir seni unutmaya yüz tutmuş bedenimin çürümesi, tek çare seni gördüm açtığın bir kaç yaraya ama hiç seni bulamadım sarmak istediğim de yaralarımı, senden bahsetmem artık, belki bu yüzdendir,
yazmayı da unutmuşum bilhassa, aynı masanın başında yıllarca aynı kağıda yazmaktan, ve bir süredir sadece kağıtlara baktığımdan,
izleyici rolünü üstlendiğim bir romana başlıyorum şimdi, hayatımı anlatıyor sanki yoksa kader kitabım bu mudur?
tanrının kaleminden yazılmış bu hikayenin son sayfası da yarın bitiyor,
tek eksiği ufak bir nokta koymayı unutmak olmuş cümlenin sonuna,
aynı anı tekrar tekrar yaşıyorum ya, belki bu yüzdendir.