Tanrı'nın Gökyüzünden Denize Serptiği Yı ...

daha bi gün bile geçmedi Marmaris'ten döneli
bi film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden
o kıyı şeritleri...

kum bembeyaz, deniz zümrüt yeşili
toprağın gitgide kızıllaşan rengi
rüzgarın gitgide kızışan esintisi
bitkilerin çığ gibi aktığı tepeler...

etrafında kocca bi deniz, bi yosun kokusu
köpük köpük dalgalar...
denizin yellerine karışan rüzgar
ruhumun derinleklerinde can bulan...

deniz, alabildiğine uzanan deniz
tuzlu esintisi ninniler söyler...
kumsalında ak ışıklar saçan kumlar
ay ışığında yıldızlara benzer

deniz dibinde
en az bin yıl yatmış bir anfora
kim bilir, içindeki şarapla
hangi tanrıya sunulmayı bekler!

buhur ormanlarının gölgesindeki
Bodrum, Fethiye, Marmaris, Gökova, Datça...
kıyısındaki koylar, yeşil kıyılar, bodur ağaçlar
bahar gelince ak günler doğar
toprak yeşerir, sürgünler mavileşir

yeşilin alabildiğine yeşil,
mavin alabildiğine mavi...
tabiat ananın elinden çıkmış bi dantel misali
tanrı'nın gökyüzünden denize serptiği yıldızlar sanki
deniz ortasındaki adacıklar!