Tanrı'lar Üretir Ellerim.

Küf k/okulu asri kalabalıkların
Göz oynaşlarında daha bir yalnızlaşırım.

Saldırgan anılardan kaçar giderim,
melankoli ülkesine.

Ter-toprak karılır heykelleşen bedenimde.
Kimsenin tapmadığı Tanrı'lar üretir ellerim.
Yeniden yaratırım kendimi, en iyisinden.

Uzayın kara deliği kadar anlamsız,
ya da kavra/yamadığım.
Islak kil yontularımı yalayan
Ve acımasız ayazların ıslığında saklanan,
Altı üstü çamurdan sanat tetikçisi
şu gel-git'lerim.

Alırım elime üç-beş şiir yazasıya kağıt ile kalemi..
Sırtladım mı şövale, boya, fırça tuvali..
Deme gitsin keyfime..
Ben böyle iyiyim.

Gel ülen! ..Gelemem.
Git bre! ..Gidemem.
Ayıp ettin/Ne demek/Emrin olur/
Derhal/Baş üstüne/Peki abilerim yok benim.

Teneşir üzerinde,
veresiye bir ölüme ödetilen,
ıslak bedenimi acıtan üşü/melerim.