Tanrı Kadar Yalnızım Şiiri - Salih Demir 4

bir daha geri dönemeyeceğini
ardından su dökemeyince anladım..

küçükken öğrendim
kanayan yaralarıma bakarak ağlamayı
bir yarayım şimdi dikiş tutmayan
ah bu acı,bir kir gibi kaldı üstümüzde şimdi

susardım hep,
çığlık atarcasına susardım

kimse bilmezdi suskunluğumun adresini
nabzım durunca açığa kavuşurdu
bozguna uğradım tüm galibiyetlerde bile
mağluptum hep çünkü kendime yenildim

(bir adı varsa eğer yalnızlığın
            Tanrı kadar yalnızım şimdi..)

ne zaman yan yana gelsek
bakışlarımıza yasak koyardı utancımız
yan yana nasıl hasret kalınır, bilirdik..

hükümsüzdür artık tüm kelimeler
-ve birer yalandı verilmiş tüm sözler-
açıklayamıyor hiçbir durumu içimdeki abdal
mağluptum çünkü hep kendime yenildim..

(bir adı varsa eğer yalnızlığın
            Tanrı kadar yalnızım şimdi..)