Tanrı İzinde Şiiri - Zeki Altın 2

''Müştehir Karakaya'ya''

kahraman bir sancı birikiyor
gözlerini leylakların yıkadığı ormanda
kuşların diline saklanıyor
damarlarımdaki yaprakların suskunluğu

buğulu gözler
metaller, ametaller, toprak ve hayat
karışımını deniyor üzerimde

derin sızılarını duyuyorum
ateşin, korkunun, titreyişin…
nemrut sinekle güreşini kaybediyor
ve bir şair sürükleniyor
tanrının ve tanrısının izinde

acılar yüceltmiyor insanı bil
kabuslar iç içe sarmal
aşk yanlış kalpte
her şey yitiyor bir bir
dinlemek kudurgan rüzgara kalıyor

çölümde gözlerini gezdir
uçur aklımın en vahşi tarafını
tenimde yüzen gemilerini
yanaştırma dudağımdaki limana

böyle söylerdi ruhum
''üç harfi tıkıyorsa aşk
kabuğuna kim inanır acının''

sen koyu karamsarlığını
saçlarının arasına gizle
ben tenha bir yerlerdeyim yüzünün
gülersen gözükürüm!