TankutAlp Altunsoy Şiirleri - Şair Tanku ...

Serseri Zamanlarda Akıllanmaz,Ders Almaz Deli Başım.
Ne Kolay Aldatıyorlar Seni,Yüzünü Bir Gülüş,Yalandan İki Sözle.
Kimlere İnandıysan Gemilerin Hep Karada Battı,Daha Denize Ulaşmadan.
Sen Ki Ne Okyanuslar Aşmıştın,Sahte Sevgililer Ve Sevdaları Uğruna.

Altan da Alamazsın Ki Sen Hayatı Yaşarken Yaşanmışlıkları.

Kahpelerle Geçti Ömrüm;
Bir kadeh Rakıya Satanı da Gördüm Kendini;
Makama,Şana,Şöhrete Satanı da.
Çok Kahpe Gördüm Be Güzelim.
Senin Kadar Ucuzunu...
Papatya Fallarında Arama,Bulamassın! ! !

Azalıyorsa Zamanın Yaşanmışlıklarının Sisli Gerisinde.
Sevdanın Peşinde Koşarken,Dur Artık! Yaşlanıyorsun Arkadaş.
İçtiğin Kadehler,Gezdiğin Meyhaneler, Zevk Değil Alışkanlık Sana.
Tükettiğin Kendinsin Aslında,Eskittiğin Her Kadınında...
Dün Kumralla,Bu Gün Sarışınla,Yarın Bilmem Kim Hangi Orospuyla...
Kim Dur Diyecek,'Ettiğin Yeter! ' Yapma Kahrolasıca.

On Kez Boşayıp,Onbir Kez Yeniden Evlendiğim;
En Deli Hallerimin Arkadaşı; Yıllandıkça Tatlanan Şarabım;
İstanbul Eskimez AŞKIM Benim...
On Kez Vazgeçtiğim,Onbir Kez Yeniden Başladığım,
Her Nefeste Can Bulduğum,Hayatım;
İstanbul Akıl ALMAZ Sevdam Benim...

Zindandan karanlık bu şehrin sokakları,
yalnızlığım misali...
Bir ben birde evsiz sokak köpekleri,
Sokağın sonu belirsiz,
Hayatımın anları ile benzeşir...
Her an her saniye git gel sıratta,

Bazen İnsan Kaçmak İster ya Hayattan,
Ama Nereye Gitse,Yaşanmışlıkları,Beyni ve Kalbi Onunladır...
Ne Yapsa Fayda Etmez.! ! !
Kader Öyle Zorlar ki;
Çıldırmak İster de,Çıldıramaz İnsan...
Ne Gariptir;

Kar yağmıştı akşamdan
İçimdeki zindanın mahkumuna..
Hem üşüyordu ince ince
Parmaklıkların ardında….
Hem ağlıyordu sevincinden damla damla…
Sordular Ne bu hal?

Yaşamak Gelmiyor İçimden; Seninle veya Sensiz Bu Sahte Aşkı;
Kurduğumuz Her Cümlede Tükeniyoruz Farkın da mısın;
Oysa Aşk Bu Olmamalıydı,Seninle Sensizliği Özlüyorum...
Yokluğun Çok Şey Kaybettirmez Aslında;
Ama Beraber Geçirdiğimiz Onca Zamana Acıyorum.
Duymak İstemiyorum Artık Sızlanmalarını;

Biten Aşklar Uçurumuna Düştüm Habersiz İtilerek.
Sevilmediğimi Bilmeden,Delice Hayellerime Sürüklenerek.
Olmayacağını Belkide Bilerek Ama Herşeye Rağmen Yinede Seninle Deneyerek.
Ellerinle Yıkmana,Kendimi Anlatamadan,Defelarca İzin Vererek.
Görmezden Gelerek Aslında Sen Olmasan Olmayacak Sorunları Defalarca Öteliyerek.
Varlığının Yettiğine Kendimi Hiç Kanmasamda İnandırarak.

Kalemi kırılmış;
Son kurşununu kendine ayırmış,
Bir militanım..
Beni siz öldüremezsiniz;
Ben ölümcül yaramı yardan almışım..
Severken sevilmeden habersizce;