ben seni tanıyorum bir yerden, ama nereden.
hiç beraber kuş kovaladık mı seninle
bir tarlada, öksüz bir yağmur gibi yağarken.
üzerimizde anamızın belediği toprak
ve sancımız henüz göbeğimize bağlıyken.
ben seni tanıyorum bir yerden, ama nereden.
sanki beraber çizdik ilk saat resmini defterimize,
yanılıyor muyum sen akrep olmuştun da galiba
saniyeler giymiş yelkovanı oynuyordum bende.
kovalamak için seni güneşin peşine takılırdım
hep köşelerde saklanırdın, tutamazdım nedense.
ben seni tanıyorum bir yerden, ama nereden.
sanki turnalar üzerine son ağıdı yakarken
saz tellerinin en uzak akordunda bozulmuştuk.
aynı kelepçedeydik ayrı kollarımızın bileklerinde
verilecek en ağır ceza için hücremize girerken.
ben seni tanıyorum bir yerden, ama nereden.
hep sır tutmayan tarafı olduk aynalarımızın.
yüreklerimiz bütün kavgaların en delikanlısıydı.
bir hançeri ben yerdim sırtıma, sen oturur ağlardın.
sanki aynı memesinden süt emmiş gibi analarımızın.
belki çıkar gelirsin aklıma, bir nefes daha çekelim derinden.
ben seni tanıyorum bir yerden, ama nereden.
Cevat ÇeştepeKayıt Tarihi : 10.12.2006 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 24.06.2014 23:15 (GMT +2:00)
Konu : Yn: Yn: [aydinlik] Tanıyorum seni bir yerden
paylaşmaktan usanmayan duyguları çağlayan gibi akan fikir deryası bitmez tükenmez kalem erbabına selam olsun kutlarım
Sn. ÇEŞTEPE; Çok başarılısınız... başarılıysanız, sahte arkadaşlar ve gerçek düşmanlarınız olacaktır daima...Bana sorarsanız siz daima başarılı olun.!
Sevgi ve dostluklar yüreğinize.
Kutlarım Sn.CEŞTEPE
Saygılar efendim.
Ant.+10
Yüreğine kalemine sağlık...Her zamanki gibi zevkle okudum...
Paylaşım için teşekkür ediyorum... Antolojimde...Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (13)