Tanıyamazsınız Şiiri - Ahmet Yanıt

Böyle mi solarmış bir şehrin çehresi
Şimdi görseniz onu, tanıyamazsınız...
Ne çıngırak ne parkta şen çocuk sesi
Artık hiçbiri kalmamış, duyamazsınız...

Tarifsiz bir donukluk her anımızda
Bilinçaltlarımız da göçük altında...
Öyle bir acı var baba feryadında
Dağlar, size yüklesek, taşıyamazsınız...

Sanırsın ki saatler hep dört on yedi
Hani zaman en etkili ilaç idi...
Onulmaz bir yara sardı yürekleri
Dokunmaya ar eder, kaşıyamazsınız...

Kiminde gelecek, kiminde anılar
Viran oldu, bir sözle kandıramazsınız...
Enkaz değildir bu düşen omuzlar
Bin umutla gelseniz kaldıramazsınız...