Tanırım Şiiri - Veysel Şimşek

Ararım ararım bulana kadar,
Ömrümün sonuna ölene kadar,
İyi kim kötü kim bilene kadar,
Bende sade iyi kulu tanırım.

Eğer ki yok ise içinde yalan,
İnsana dost olup insana gülen,
Hoş konuşan tatkı sohbeti bilen,
Bana hitap tatlı dili tanırım.

Kardeşde olsa ben seçerim insanı,
İnsanlık dünyada güzel bir anı,
Doğruluk dürüstlük her şeyin sonu,
Bende harbi insan kulu tanırım.

Boş konuşan insanlığa uyarı,
İnanma yalancıya yoktur ayarı,
Fark etmez ki ora, bura, şu yeri,
İnsanlığa giden yolu tanırım.

Dürüstlükten, insanlıktan bıkmadım,
Hep yürüdüm doğru yoldan çıkmadım,
Kovduğum yalancıya kalbe sokmadım,
Gerçeği söyleyen dili tanırım.

Eğriyi alkışlar olursan şak şak,
Ben de sana derim semersiz eşşek,
Düşünsene yeni nesil bu kuşak,
Yarın ne olacak hali tanırım.

Yazıyor bitmiyor Veysel'in zarı,
Nanköre isyanım yaş oldu yarı,
Şu, bu değil bu dünyanın her yeri,
Hayıra uzanan kolu tanırım.