Tanımsızım Şiiri - Melih Coşkun

Tanımsızım
Doğumun ve ölümün
En temiz çıplaklığında

İki bilinmez arası
Hayal kırıklığı
Üzerimde yalan dünyanın
Parıltılı kumaşından giysiler

Yapay sevişmeler arasında
Hakiki bir yürek
Ama aykırı,
Ama asi,

Tanımını yapmak için değil üzüntünün ve sevincin
Yaşamak sadece
Yaşamak bugünü bugün gibi
Ve yarını yarın...

Utanıyorum
Çıplaklığımdan değil ama
Zorla giydirdikleri bu kirli elbiseleri atmak istiyorum üzerimden
Utanıyorum
Yaşamak için kendimden utanmaya mecbur bırakıldığım için
Kirli zincirlerin halkası olmaktan
Ve bu zulüm denizinde isyansız yaşayan bir balık olmaktan

Ayak bastığımdan beri bilincimin sınırsız topraklarına
Sürgünüyüm kendi yurdumun
Özlüyorum unutmayı
Unutmayı ve bir daha asla hatırlamamayı
Giyinmek o çıplaklığı
Ve soyunmak bütün acıları ve ayrılıkları...