Tanımıyorsan eğer anlamak zordur beni, kelimler yetmez beni anlatmaya ama ben yine de Anadolu gibi güçlüyüm ama yeri geldiğinde bir bebek gibi ağlarım da. Ağlamak zoruma gitmez, ağlatan zoruma gitmedikçe. Zordur beni ağlarken görebilmek çünkü zordur benim için özel olabilmek. Yaşım 58 ama bir 58 senelik hayatı daha sığdırdım ben ömrüme. Mutluluğu da çok yaşadım, acıyı da. Dik başlıyım giderim alayına. Bildiğim kesindir benim gözümde. Çok şey bilirim ama her şeyi bilecek kadar da cahil değilim. Bir de prensiplerim vardır beni ben yapan. Değişmez hiç bir zaman. Gönlüm geniştir yüzlerce kişi alır dost haznesine ama aşk odası sadece sevdiğime açıktır; gerisi için kapalıdır anahtarı ta deniz dibinde. Kin tutamam istesem bile. Dışardan hırçın bir deniz gibi görünürüm... ama sevdiklerime göl gibi sakindir ömrüm. Sinirlenmem öyle her şeye ama sinirlendim mi vay haline. bir kere kardeş dedim mi birine elim kalkmaz sırtımdan vursa bile. Arnavut'um inatçıyım ama aslında ben bir Türküm.. yaşarım doğu-batı sentezinde. Biraz eski kafalıyım, ama size göre biraz geri, bana göre olması gerektiği gibi. Satmam kimseyi hayatta, çünkü satılacak insan giremez hayatıma. Ağırı, açık sözlüyüm bildiğimi söylerim insanın suratına. işte ben böyleyim normal olacak kadar. Anormal de değilim. Anlatılamaz derler ya işte öyle biriyim. Bazen acı, bazen çok şekerli bir kahveyim 🙂 aynı soyadım gibi...!!!
Yüksel ŞEKER
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta