Tanımaz Oldu Şiiri - Uğur Musab Şahin

Nedamet, içime kazdığım kuyu
Sabır tasım çeker, bulanık suyu.
Nefsim aynıdır, değişmez huyu.
Akıl, vicdanımı tanımaz oldu.

Sevgi, sadakat yürekten kaçmış,
Yüreğin sevisi, varlığa kaymış.
Kalpler ipotekli, paraya kanmış.
Menfaat, dostluğu tanımaz oldu.

Kan damarları ki , beynimi yorar.
Aldığım her nefesi, ciğerim kovar.
Başımın ağrısı da, ruhumu boğar.
Yürekler aşkı, tanımaz oldu.

Allaha açılınca, yorgun avuçlar,
Uykuda saydığım, koyunla koçlar,
Aklıma geliverir, Allaha borçlar,
Vicdanım, nefsimi tanımaz oldu.

Tansiyon, şekerdir kalbime vuran,
Ölüm meleği mi o, hatırımı soran.
Belki de ecelimdir, karşımda duran.
Derdim dermanı, tanımaz oldu.
2020