Ben bir adam tanıdım
Keşke tanımaz olaydım
Camilerde vaaz verip
Halkı peşinden yürüttü
Rakı sofraları kurup
Hayallerimizi çürüttü
Halkına tepeden bakıp
Yerden yere sürüttü
Ben bir adam tanıdım
Keşke tanımaz olaydım
Kapak oldu anılarıma
Aklım zincire vuruldu
Hep dayandı kapıma
Hayallerim yoruldu
Zarar verdi halkıma
Hayatımı dondurdu
Ben bir adam tanıdım
Keşke tanımaz olaydım
Yerimizde sayarken
Başkaları çağ atladı
Çıkarlar ayaklanırken
İnsanlık sınıfta kaldı
Batıya bağlanırken
Özgürlüklerimiz alındı
Ben bir adam tanıdım
Keşke tanımaz olaydım
16.01.2010 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 16.1.2010 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hemen herkesin yanında böyle bir adam vardır
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/16/tanimaz-olaydim-2.jpg)
Başkaları çağ atladı
Çıkarlar ayaklanırken
İnsanlık sınıfta kaldı
Batıya bağlanırken
Özgürlüklerimiz alındı
Ben bir adam tanıdım
Keşke tanımaz olaydım
Tebrikler dost başarılarınız daimi olsun sevgi ve selamlarımla
TÜM YORUMLAR (16)