Varlığından habersiz yaşardım hayatı tanımasaydım seni Bahşedilen ömrüm kimsesiz bir şehir gibi zamanın hüsranına uğrayarak her tarafı rutubet kokusunun esaretinde çürümeye yüz tutardı.
Cennet emsalinin insan gözünde görülebileceğine asla şahit olmazdım. Bir eli tutunca, bütün dünyevi sıkıntılar yapboz gibi birer birer çözüme kavuşabildiğini görmezdim.
Umut etmek kavramının soyut olduğunu bilirdim çocukluğumdan tanıdığım zamana kadar seni İnsan suretinde olduğunu yıllarım yoluna denk gelince öğrendim.
Gündüzünde karanlığı yaşadığım gurbet diye nitelenen şehir hiç bir vakit gülmezdi yüzüme
Gökyüzün de asılı hilalin kıskanabildiğini yüzünü görmeseydim bilmezdim.
Tanımasaydım seni farkında olmadan anlamsız bir yaşantım olurdu. özgürlüğüne düşkün kartal tutsaklığında yaşardım. Hayali kalırdı sadece içimde aşk göklerinde kanatlanmak
Beni sevmeyen seni keşke hiç tanımasaydım.
Yetmez, yetmiyor dünya tanışıklığı sadece bekleyiş halindeyim durağında senin, ya yüreğinin kanatlarıyla taşırsın beni yada azrailin gelişiyle yol alırım burdan.
Vuslatını dilerim ya da hayatımdan huslatımı,Rabbimden.
Abdulkadir Karademir
Kayıt Tarihi : 19.1.2024 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!