Tanımadığım Acılaradır Korkum

yolumu değiştirmedim/ aslında yokum
tanıdık iç burukluğuma kocaman merhaba
tanımadığım acılaradır korkum

sabahı her duyuşumda-batıyor topuk dikenim
öğlende çoklukla bezgin akşamda yorgunum
puslu bakıyor gün pencerede
dudakları pul pul olmuş saçları yerde
dahası perdeler bile dünlerden daha solgun

tövbelere durmuşum sarkıyor köküm
ağlatsa da sardunyaları zemheri kokum
anlatısı olmaz
kuş uçmaz kervan geçmez
kalabalıklarda ki kayboluşun

kendime çilingirdir kaldırımdan
düşen şu dik yokuşun
tepesine kuruluşum

ikibinbirininocağı/ Ankara/m.Özdemirtaş