Bir yıldız kaymış gökten,
parktaki kaydıraktan, o çocuk düşerken.
yan balkondan, sokaktaki tekir...
pervazdaki güvercine saldırmış.
Yan komşu duymamış.
Sabah tüylerini görecek yoldan geçenler.
kimse düşünmeyecek, kedi nasıl geldi,
güvercin nasıl düştü diye.
@demlenmisSiirler
Parktaki kan izlerini belki günlerce temizlemeyecekler,
yıldız kayarken tutulan dilekler neydi diye,
sormayacak kimse kimseye.
Gece, sokak lambası yanıp sönmüş üç kez.
Biri doğmuş, biri ölmüş, biri unutulmuş.
Camdan yansıyan gölgede birinin çığlığı durulmuş,
ama perdeler susmuş, gözler uykudayken.
@demlenmisSiirler
Parktaki bankta bir şemsiye unutulmuş,
yağmur beklemiş birileri, yıldızlar kayıyorken.
Posta kutusunu tekmelemişler, izleri görülmemiş
parktaki saat durmuş, onda kapanmamış dükkanlar.
@demlenmisSiirler
ve bütün bunlar olurken...
yalnızca bir ses beklendi sabaha dek.
bir adım, bir tik tak sesi, bir gölge...
ama ne yağmur yağdı,
ne yıldız dileği tuttu kendini
ve gözyaşı sessizce indi derinlere.
22/06/2025
02:20 #Wahran
@demlenmisSiirler
(370)
Kayıt Tarihi : 24.6.2025 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!