Rüzgar koştukça gün erken döner
Bırakır duvar diplerine gölgelerini
Bir batık çizgidir güneşe küsmüş gibi
Kar atsa ayaz vursa uykulu gözlerimi
Taşında kalan bir tutam sıcaklık yeter
Çıplakmışcasına yakıp dağlamaya yüreğimi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
