Tanıdım insanları,
bir yol kenarında bazen
bazen bir yolun orta yerinde
çıplak ayakları
Yarası ağır,kalbi dokunaklı
konuştukça bir dağ gibi büyür yaraları
o küçük tebessüm ülkesinde
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kimisi inandığı gibi yazar ve konuşur içinden geldiği gibi.Kimisi inandırmak için konuşur ve yazar,işine geldiği gibi.Bu bir yaradılış meselesi...
Tanıdım insanları diyorsun ama bence zor zor insan tanıdım dediklerinin bile ne farklı yanlarının olduğunu görüveriyor. Şiir olarak tebrikler nicelerine diyor esenlikler diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta