Tanıdık Yabancı Şiiri - Gül Aycan

Sen çocukluğumdan gelen bir ses gibisin
O günlere duyduğum özlem gibisin.
Kısa pantolonun, kısa saçlarınla
Beni geçmişime çağırır gibisin

Bir umut yeşerir yüreğimde,
Ne zaman senin sesini duysam.
Neden bilmem, içim sevinçle dolar,
Ne zaman senin yüzünü görsem.

Her günün akşamını seninle beklerim.
Seninle yaşarım gördüğüm her düşü.
Gecenin sonu sabaha varınca
Seninle kurarım yeni bir günü.

Her gün dününün hesabını sorar benden,
Senden ayrı bıraktığım için kendimi.
Her güne yarını vaadederim,
Bu sayede kandırırım kendi kendimi.

Bir gün geleceksin diyorum.
Beni bulacaksın diyorum.
Umudun yolu umutsuzluğa düşünce
Kendimi böyle kandırıyorum.

Hayatın hazan rüzgarı ayırmış bizi.
Bambaşka yerlere savurmuş ikimizi.
Bir gün yeniden şaşırmış yolunu,
Bilinmedik bir yerde karşılaştırmış ikimizi.

Ben adına... sen banayabancı kalmışsın.
Karşılaşınca tanımamışız birbirimizi.
Benim suretim değişmiş, seninse adın.
Kelimeler göstermiş bize kendimizi.

20 Nisan 2006