Gördüm..
Yüzünü ışık sandım
Küçücük ellerinden tuttum
Korkularımı yendim,de
Yürüdüm
Cennete giden yol sandım
Babam! !
Sana bunu karlı bir ağustos gecesinden
Kederli bir bulut,dan yıldızları toplayıp yazıyorum
Seni yeşil gözlerin,deki ışıktan göğsünde açan
Güneş,ten ve tutsak ellerinden kucaklıyorum
Azmı ağladık
Azmı güldük
Bu sokaklarda
Azmı ağlaştı mevsimler
Azmı üşüdük
Elllerimiz ellerimize değmeyince
Elif,in
Gözlerine hasret düştü dediler
Şahin oldum göklerde
Özlemleri alıp sarmaya geldim
Elif,in
Uykuda dediler,bülbül oldum
Babam
Sakın kaybetme türkülerini
Sen yinede söyle Çağlayan suya
Ak bir güvercin düşleyip dökül yollara
Annem gelirse selam söyle
Bu mevsim gelme
Yaz bitti toprak bulutları sağıyor artık şimdi yaprak dökümü
Güz mevsimi şimdi gelme yeşilin doğadan ayrılışı bu
Leylekler göçtü gitti buradan şimdi yağmur zamanı
Bu mevsim gelme
Aç kollarını ben geldim
Sana anlatacak çok şeylerim var
Kalbimde sakladım sana bir ilk bahar
Ellerimde yazdan kalma güneşler var
Dudaklarımda bir şarkı gözlerinden öpüyor seni
Tanrım..
Fuzuli gibi aşk belasına at beni
Hayyam gibi aşkın şarabına kat beni
Gülün yandığı ateşe at beni
Bir güzel uğruna
Cehennemde yak beni
Hala bu yollarda adın geçiyor
Bastığın heryerde izlerin
Havada nefesin var onunla nefes alıyor
Onunla yaşıyorum
Ciğerlerime sen diye çekiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!