Taner Karataş Şiirleri - Şair Taner Karataş

İşler hep sarpa sarıyor
Ne olacak halim benim
Bu hayat çok yıpratıyor
Dolambaçlı yolum benim

Kâh yüze güldü avuttu

Eşit bu sözümü vefasız yarım
Ruhum bedenime küstü gel yetiş
Tükendi sermaye kalmadı varım
Hasret umudumu kesti gel yetiş

Sevdanı üstümden atamıyorum

BABACAN

Seslendim sesime yanıt gelmedi
Ne yana gidiyor izin babacan
Aile efradın kadrin bilmedi
Dileğim hep gülsün yüzün babacan

EVLADIM

Aklıma gelmişken söylesem sana
Zamanı geçince soğur evladım
Cümlemizi yaratanın aşkına
Canlıya zahmet mi hayır evladım

KARS’A GÖTÜRÜN

Gönlüm binasını talan ettiler
Gelin sizde birer parsa götürün
Vicdan merhameti yalan ettiler
Gezin dört köşeyi varsa götürün

BİR GÜN

Havalanma gönül engin ol biraz
Kuş olsan kanadın kırılır bir gün
Fazla merhametten doğarmış maraz
En sadık dostunda darılır bir gün

Şimdi bizim elin yayla zamanı
Türlü çiçekleri açtı dağların
Haydi, bulacaksın onda dermanı
Hastaya devayı saçtı dağların

Tarihte namıyla yerini almış

Gönül meyil verme elin gülüne
Bülbül gibi seni zara çekerler
Gel fazla güvenme dünya malına
Çoğalır düşmanın vara çekerler

Dürüst çalış kul hakkına saldırma

Bekledim Durdum (Sarma Kafiye)

Bekledim durdum seni yıllar böylece geçti
Ne bir haber yolladın ne çıkıp kendin geldin
Seni yazdım kalbime ben yazdıkça sen sildin
Sevmedi gönlün beni gidip başka yar seçti

OLMAYINCA

İnsanın Vatanı gibisi var mı?
Gel yaşa dünyada yer olmayınca
Emeksiz kazançtan hayır çıkar mı?
Alnın ak sırtında ter olmayınca