Sert mizaçlı, hiç gülmeyen bir adamdı
Küçük, bahçeli bir evde yalnız yaşardı
Çocuklara içi giderek bakar,
Yine de huysuz ihtiyarı oynardı
'Nasıl bilirsiniz' deseler 'iyi' diyen bir Allah'ın kulu çıkmazdı belki,
Kendi halinde huysuz bir ihtiyardı işte...
Hatırımdan çıkmayan bir zaman aralığıydı
Aylardan mayıstı,hava sıcaktı
Gece ile gündüz savaşında gündüzün galip geldiği zamanlardı,
Anlatılamayan dugular yaşadım o zaman,tarifi olmayan
Sensizliğin koyduğu zamanlarda...sigara içmeye,alkol almaya başladım,
Naralar atıyordum birde(televizyonda izlediğim filmlerden olsa gerek)
Bir yaz akşamı gördüm seni,
Herşeyin bittiği bir yaz akşamı
Gözlerinde mutluluk,ellerinde sıcaklık,koynunda huzur vardı
Şimdi ise bende sadece,bir mendil ve kırık bir kalp kaldı.
Hani aşkın dili kuş diliydi,
Dudaklarımdaki nem,
Hıçkırığımsın,boğazıma düğümlenen
Kaç yıl geçsede üstünden,
Unutmam, vazgeçmem senden.
Kimse seni bana düşman edemez!
Sana her baktığımda seni ne kadar çok sevdiğimi düşünürüm,
Sana içimden 'seni sevmek muhteşem bişey'demek geçer ama...
Aslında seni sevmek gençliğini heba etmek gibi...
Seni sevmek balıkları suda boğmaya çalışmak gibi...
Kendini uçurumdan atmak gibi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!