Tan'la Gelen Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Gel gönlümde gezin adım adım,
gördüğün duyarsız filizleri kopar bir bir.
Sen çağrıldığım ülkenin suskun çığlığı,
unut yazdan kalan sıcaklığı, soğukta
dirilen beynimin uçurumları köprü kurar
bugünden yarına ki ölüm kadar sancılı ve kör.

Ama, buradan açılacak umutsuz kapılar;
sen ölgün göllerin üzerinde kuşların su içtiği,
kanatları gözler ve taşır damlaları uzak yaylalara,
kaldığın soğuk, buzul boşlukta öper tenini
kanayan damarlarından öte kırmızı bir mendile
dönmüş, ıslak ve ak sözlerin.

Gene coşkun, seni vermeyen derinlik akar
belli belirsiz, tan'la gelen soluk son bir ürperiş.

08/10/2005