Tamirci tadı bu kelimeler,
Kirin pasın içinden gelirler.
Yağlı nasır tutmuş eller,
Alın terinin ta kendisi.
Evine bir lokma ekmeği,
En helalinden götürme zevki,
Dillerde şükrün hazzı,
Yorgunluğun mübarek lezzeti.
Zordur hayat mücadelesi.
Zoru başarmak en güzeli,
Yorgunluğun, en tatlı getirisi.
Muhtaç olmak yok kimseye,
Ne babaya, ne de kardeşe...
Yürek bu kolay mı?
Taştan çıkarmak her lokmayı.
Tamirci tadı bu kelimeler,
Metal seslerine karışmış,
Yağlanmış, ama kirlenmemiş...
Kayıt Tarihi : 17.5.2016 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Taşbilek](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/17/tamircinin-emegi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!