Kırk yıllık hatır bir sende ki herkez bana sahte...
Sıfatı mağlup, onlarca duygularımın öznesi körpe.
Hatam: Tatlı, temiz ve köpürmemekse o halde,
Soruyorum sana acımsı tad ''Vicdan bunun neresinde? ''
Tadı yok bu kahvenin ben içmekten emin ol vazgeçtim...
Haklıya hakkı verin ki siper olsun uğruna adaletin.
Pahası biçilmiş özgürlük, sömürülmektir kefaretin.
Düşünce oklarına mağlup olacak ilkellikte değil mağbedim.
Alimallah çok savaş verdim,
Ki hala sağlam temeller üzerinde karakterim
Gidiş yolunun çocuk sevincine rağmen
Dönüşün katliam üzüntüsü...
Ankara!
Bilmelisin ki ruhum sana karşı arsıza dönüştü!
Benliğimden sıyrılmış tek bir harf dahi olsa,
Yer olmadığı anlaşılır elbet, alıntılara!
Adının pek bir önemi yok aslında.
Ruhun köprü altı işte o kadar!
Ne söylenecek söz kaldı geriye bakınca ardından
Ne güvenilecek bir kaç insan...
Hiç bir kuvvet yoktu güven ordularıma galip gelebilecek kadar,
Sen tarafını seçince mağlup oldu tüm dostcuklar!
Ne kadar sırıtabilirsin ki içten?
Hele ki dışa vurmak gerekirken,
Olsun tebessüm et yine de sen,
Henüz pes etmek için erken!
Ey Sahi,
En sahi,
Ve tek baki…
Bir enstrumental müzik açtım,
Bugün seni andım satır satır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!