günü mü olurmuş,
sevginin ve sevgilinin..?
insan seviyorsa eğer,
her gün anar,
her gün sever...
ille de o gün anacak
seni tanıdığımda
doğdum ben...
gittiğinde ise,
yanmış..tutuşmuş..
ölmüştüm hasretinden...
ve çıktığında
tüm şarkılar
seninle güzel birtanem..
tüm şiirler seninle..
inan,
bir değil,bin ömür olsa da önümde,
tek bir nefesim bile,
ne zaman,
kaçırsalar keyfimi,
ne zaman,
kara bulutlar sarsa içimi..
oturup,şiirller yazarım sana..
sanki sen,
sen çıktın çıkalı,
tekrar karşıma,
öyle bir haller
oldu ki bana,
hiç sorma biriciğim,
hiç sorma....
tanıdığımdan beri,
yüreğimdeki yeri,
hiç değişmemiş sevgili,
dinle beni!
binlerce kez sorsalardı,
hayat'tan ne istediğimi,
falcı kadın,
'sevdiğinden,
haber var.' demişti..
'üç vakde kadar..'
ne çok mevsim geçti,
ne çok kış,
şair,demiş ki
sevdiğine;
'sen istanbul kadar güzelsin...'
ben de diyorum ki
sevdiğime;
'istanbul senin kadar güzel değil...'
heeey...!
hüzünlerin efendisi,
yalnızlıkların,
tartışılmaz kalesi;
sonbahar...
çoğu ayrılık şarkısında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!