Tamer Ergenç Şiirleri - Şair Tamer Ergenç

çocukuğum...
çocukluğum...
ne kadar günahsız,
ne kadar masumdum...
kurulan bir salıncakla,
alınan bir oyuncakla,

bu düğme var ya...
hani basit görünen
bu eşya...
hani bir zamanlar
senin olan...
ve elbisene dikili duran...

seni hiç terketmedim
hep yanındaydım senin ben...
bahar geldiğinde,
kelebek olurdum bazen,
senin çevrende dönen...
bazen de bir bahçe olurdum,

odamda soluk bir ışık,
dışarısı karanlık..
karanlığın içinde,
beyaz,beyaz noktalar;
kar...kar...kar...
karım ve çocuklarım,

bugün,
'sevgililer günü'.
ortalıkta bir telaş,
bir hengâme...
sevgililer birbirlerine,
hediye alma peşinde..

tutup bir gün ellerini..
oturtup tam karşıma seni..
ayırmadan gözlerimi..
seyretmek,
hep seyretmek seni..
bilmem ki

çok masum..
ve çok güzel,
bir kız vardı bir zamanlar...
gülün üstünde duran,
bir su damlası kadar....
onun,

sizler,
dövülmekte..sövülmekte..
horlanmaktasınız...
ve
'yandı ocak,kaldır bacak'
çok, çok da doğurmaktasınız...

öylesine
bir gündü işte..yaşanan..
telaşsız ve çok sıradan..
nereden bilirdim ki,
bana sesleneceğini,
kırküç yılın ardından...

bu resim,
bir tutkuyla yapıldı..
mevsim 'yaz' dı..
sene 69,
bir çoğunuz,
daha dünyada yoktunuz...