Söz söylemek irfan ister, anlamak insan.
Kalbinin raflarına teheccüt vakti dualar dizen, şems vakti kendiyle karşılaşır.
Yağmuru seyrediyorum; her damla toprağı nasıl da muştuluyor.
Ve hiçbir damla, bir diğerine benzemiyor.
Tıpkı yağmurda olduğu gibi bir râhmet tecellisi olarak Allah, kuluna türlü ihsanlarda bulunuyor.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Düşmemek için tutunmamak gerek...
Çıkmamak... Allah'tan başka makama inanmamak!
....
İnsan...
İrfan sahibi ise söze girmeli..
Karşısında "insan varsa" konuşmalı...
...
Her insanda, bütün insanlardan bir parça vardır...
Ya da her insan, insanlığın izlerini taşır...
Bunlar, şiirden "kıssalar..."
Tebrikler Engin Bey..
Yürek sesinize emeğinize sağlık üstat.Selam ve saygılar
Değerli Şair;
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta