Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Düşmemek için tutunmamak gerek...
Çıkmamak... Allah'tan başka makama inanmamak!
....
İnsan...
İrfan sahibi ise söze girmeli..
Karşısında "insan varsa" konuşmalı...
...
Her insanda, bütün insanlardan bir parça vardır...
Ya da her insan, insanlığın izlerini taşır...
Bunlar, şiirden "kıssalar..."
Tebrikler Engin Bey..
Yürek sesinize emeğinize sağlık üstat.Selam ve saygılar
Değerli Şair;
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta