Tamam! Şiiri - Nevzat Dağlı

Yol buraya kadar, yürüyüş bitti,
Yolcuya dikleşti, yol ‘tamam’ diyor.
Beraber yürüyen yoldaşlar gitti,
Beyler ‘tamam’ diyor, kul ‘tamam’ diyor.

Babacan bilinen bahçıvan kaçak,
Bağevi eskidi döküldü saçak.
Bahçe isyanlarda kokmuyor Çiçek,
Dikeni gösterdi, Gül ‘tamam’ diyor.

Eskiden vaatler hep istikrardı,
İstikrar olmadı umut karardı.
Millet ittifakı her yönden sardı,
Sağcı ‘yeter artık’, sol ‘tamam’ diyor.

Tek adam rejimi olursa şayet,
Özgürlük isteyen öder bir diyet.
Anlaşıldı maksat, bellidir niyet,
Üstüne örtülen şal ‘tamam’ diyor.

Onur korumayı öğrendi millet,
Anladı kanmazsa yaşamaz zillet.
Bilinçli olursa bulaşmaz illet,
Özünü koruyan hal ‘tamam’ diyor.

İnce bir yol bulmuş, Saadet İyi,
Gönülden gönüle akıtır suyu.
Demokrat olanın değişmez huyu,
Birbirini saran kol ‘tamam’ diyor.

Millet talihini döndürdü gibi,
Güneşi yeniden yandırdı gibi.
Gariban, ampulü söndürdü gibi,
Enerjisi biten pil ‘tamam’ diyor.

Yıllardır ne soygun ne de borç bitti,
Kaleler satıldı menfez, burç bitti.
İnşaata paydos çünkü harç bitti,
Çanlar ses veriyor, zil ‘tamam’ diyor.

Bir ‘tamam’ sözcüğü neler bitirdi,
Beklenmeyen bela başa getirdi.
Milyonlar bu işi aldı götürdü,
Sosyal medyadaki sel ‘tamam’ diyor.

Nevzat ‘tamam’ diyor, korku içinde,
Mesajlar gizliyor türkü içinde;
Bu garip sistemin çarkı içinde,
Mazlumla birlikte ol ‘tamam’ diyor.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat