Tam Vakti Şiiri - Murat Topçu

vakit tam o vakit
bana gelme vaktin
gelip de terk etme saatin
terk edilme saatim
akşamın alacası falan değil
güpegündüz,
bildiğin öğlen zamanı
terk edilme zamanı
ortasında günün
kazandığı paraları önlüğünün cebine tıkıştırmaktayken simitçi
ya da bir manav varilin içindeki suya daldırdığı kapla ıslatırken marulları
ve hatta ikinci okeyi kovalamaktayken polis
senin meşguliyetin bambaşka
saat tam o saat çünkü
terk etme saatin
ardından kimbilir
kimbilir kaç gece
terk edilmişliğimi düşünerek
kuşluk vaktine kadar otururum
(Ve) (tuhaftır) hiçbirinde kuş görmem
biliyorum
her oturuşun bir yalnızlığı var,
ve her yalnızlığın içime oturuşu
gün bitip
üstüme sindiğinde kül kokusu
boğazıma yapıştığında zifirli tütün tadı
saatin kaç olduğu önemli değilken artık
niye yalnız kaldığımı değil de
niye gittiğini düşünürüm