Talihsiz Serüvenler Dizisi Şiiri - Tibet ...

gitti işte..!
ne yapsam olmadı
yine de bitti işte..
oturmuş kumsalda
boş gözlerle izliyorum
mavinin kızıla dönüşünü
ellerimi açtım kucaklayacakmışım gibi
sonkez,maviyi
sarmak isterim her martıyı
bu ıssız kumsalda dolaşırken
ve üzerine basıp geçtiğim
bu sayısız kum tanecikleri
yabancı gelmez bana
onun sahile sinmiş kokusunu
burnum arar bulur biryerlerden
çeker içine derin derin
taa ki genzim yanıncaya dek
gün akşam olmakta
deniz tutuştu tutuşacak
dalgalar hızlanır bu saatlerde
taa kumsalın içine dek uzanır elleri
alır gider bütün -seni seviyorum-ları
ben deniz yıldızlarını toplarım
birer birer fırlatırım denizin
atabildiğim en uzak noktasına doğru
birdaha gelmesinler diye
tam sen gelirsin aklıma
kırık birşeylere basarım
elim ayağım kesilir temizlemeye çalışırken
bakarım kırık parçalara
kalbim..
hani tuzla buz edip kumsala savurduğun..
bir kucaklayabilsem keşke
sonkez şu sonsuz maviyi
gün akşam olmakta
alev alev deniz
balıklar yanmaz mı acaba?
ellerimi açıp yığıldım kumsala
gün ışıyana dek seyrettim yıldızları
tam birinden haber alacaktım
takaların sesleri duyuldu uzaktan
balıkçılar da dönüyor işte
sevinçle kahramanlık türküleri söylüyorlardı birinde
diğerinde bir balıkçı
elleriyle dövüyordu denizi
öfkeliydi..
balık yoktu..
dün akşam deniz yanarken öldü hepsi
nereden bilecekti ki..?
üzülme reis
deryada balık tükenmez
dalgaların erişemeyeceği bir yere
-seni seviyordum- yazdım
balıkçılar ağlarını sürüye sürüye üzerinden geçtiler
anladım sen benden gittin artık
topladım kalbimin kırıklarını
koydum ceplerime
okkalı bir tükürük denize
anında koca bir dalga sahilden
sırılsıklam ben
denizle aşık atılmaz anladım
bu talihsiz serüvenler dizisinin
sahil bölümünü bitirdim tamamen