Köyün birinde bir gün cemaat namazdayken
İmam boşta bulunmuş yellenivermiş birden
Bakınmış etrafına duyan olmuş mu diye
Huşûyla devam etmiş kıyam, rükû, secdeye
Namazı biter bitmez kimseyle görüşmeden
Evin yolunu tutmuş hazırlık yapmış hemen
Toplayıp neyi varsa pılı pırtıdan yana
Sıvışıp gitmiş köyden kuvvet verip tabana
Aradan yıllar geçmiş köyü düşmüş aklına
Dönmeye karar vermiş hizmet için halkına
“Unutulmuştur” demiş “o talihsiz hadise”
“Bunca zamandan sonra mahal yoktur beise”
Bir sabah erken vakit çıkmış köyüne varmış
Köy girişinde birkaç oynayan çocuk varmış
Sokulup usul usul çocuklardan birine
Sormuş: “Adın ne senin, kimlerdensin, yaşın ne? ”
“Sarı İbraam derler bu köyde bubamgile
Benim adımsa Hasan, buncâz bizim aile”
“Şu anda yedi sekiz vardır herhalde yaşım
İmam yellendiğinde ben henüz doğmamışım”
Deyince, bizimkisi, hiç orada durur mu?
Baltayı bile bile tutup taşa vurur mu?
Çarketmiş hemencecik dönmüş gerisin geri
Dillere düşmüş demek yellendiğinden beri
Tarihsel kayıdında geçen bunca zamanın
Milât olmuş meğerse yellenmesi imamın
(05-08 Eylül 2012 Lüleburgaz)
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 26.9.2012 18:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!