Takvimin Yaprağı Şiiri - Kasım Kobakçı

Aynı devir gününde, takvimin yaprağı,
Kuruldu gelip kalbime, yine o hasret.
Bir ağırlık çöktü, yeniden ruhuma,
Adıydı sanki bu, bir avunma çabasının.
Kaderime yazıldı, zavallılık adıyla.
*
Omuzuma bindi, engelleri dünyanın,
Altında ezildim, içim alev aldı bugün.
Bir kefen gibi, gökler yüklendi sırtıma,
Ah ederim durmadan, tuz ektiler acıma.
Ağır bu emanetin yükü, reva mı Tanrı'ma?
*
Koptu fırtına, devrildi gökler sulara,
Ölümcül oklar gibi, geldiler art arda.
Darmadağın teknem, serenim paramparça,
Ne yön ne yörüngem var, ne de bir pusulam.
Simsiyah ruhlar, vicdansız bir girdaptalar.