Taktım Yine Sınava Şiiri - Abdullah Toroslu

Nasıl takmam birader, pek mühimken şu konu?
İstikbali es geçen, Rüsvay olur aşikâr.
Hoş gelecek mümkünken, kim ister ki kem sonu?
Zarar ateşten gömlek, küllü insin düşü kar.

Öyle zor ki kazanmak, bilir ancak yaşayan;
Kaybedene kıyasla, kazananlar binde bir.
Fark etmiyor şu işte, asla kat’a bay bayan;
Şayet aklı sağlamsa, her hepsi de dinde bir.

İşin garip tarafı; tekrarına yok imkân;
Her adaya sadece, bir defadır sınama.
Bu dünyada her kula verilirken tek imkân;
Lütfen ona takmamı, çok görüp de kınama!

Denetimler çok sıkı, istisnasız biline!
Çift kamera durmadan, kaydediyor olayı.
Şayet sahip olmazsa, kul eline diline;
Sarar o zat anında, inan başa belayı!

Olsa işin şakası, meyledeyim ihmale;
Lakaytların uhra’sı, berbat olur diyor Hak.
Cennet değil cehennem, hak olurken mühmele;
Ne yazık ki bazılar, bekler gibi bir kıyak(?)

Anladın mı nedenmiş, telaşıma tam sebep?
Akl-ı selim her insan, korkar elbet zarardan.
Nefsim ise ziyana, şu hayatta müsebbep;
Korumaya mecburum, o cahili ben nardan.

Gafillere bakıp da, sözlerimi kınama!
Madem sınav mecburi, sende takıl fakire!
Gerekirse şu arzda, çilelerde yan ama
Son durağa varınca, dönme mücrim hakire!

Abdullah Toroslu
12.08.2013-İzmir