Her türlü yol gider irfana varır.
Çok fazla kafaya takmayacaksın.
Müminin ahiri ümrana varır.
O gönül köşkünü yıkmayacaksın.
Çıkarsan bir yola; O yol da haksa,
Üzülüp arkana bakmayacaksın.
Kan olup gözyaşın döşüne aksa.
O tatlı canını sıkmayacaksın.
Gönül bir beyt imiş Barı Huda’dan.
Durup durup onu sıkmayacaksın.
Düşünüp taşınıp derdi sıladan,
Gözyaşı olup da akmayacaksın.
Dert gelip de sana talip olunca,
Derdini başına kakmayacaksın.
Mevsim dönüp gonca gülün solunca.
Kadere bir sitem çakmayacaksın.
Bu yol bize Haktan en büyük lütuf,
Yürüdüğün yoldan bıkmayacaksın.
Bu yolun çilesi en büyük vasıf,
Ol necat yolundan çıkmayacaksın.
Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 3.6.2024 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam,saygı ve hürmetlerimle..
Kutlarım şair..
TÜM YORUMLAR (12)