Takıntılar Şiiri - Emre Aycan

sabahın ilk ışığıyla yatağımda sevişiyor mumumun ışığı
üzerimde, gözlerimin en çukur yerinde
yeşil bir karanlığa bürünüyor utancından duvarlar
nasılda gözlerini kapamış perdelerim
ya şu saat
nasılda titriyor sesi heyecandan

döllüyor düşüncelerimin rahmini anılar
sokaktan geçen sular ben olup akıyor
- geçmişe aktığım gibisokak
sokak dolaşıp Asi’me

nasılda doğuyor güneş her sabah benim için
bu gördüğüm insanlar nasıl da mutlu etmek için beni
koşuşturuyorlar telaşla çevremde
her sabah benim için masmavi bu gökyüzü

bense tüm bunları bilmezmişim gibi takılıp kalıyorum
somutmuş gibi görünen tarihsel soyut noktalara