Takım Silueti Şiiri - Kasım Kobakçı

İn kampana in, hatırladığım egomu hasretle haşlayıp
Tarafıma sakladın öyleyse siluetini.
Hoş yönü budur boylu deniz çiçeklerinin
Durup dururken denizden alırlar siluetlerini.
Kol kımıldamazken sonbahar sabahları
Görüşleridir bölümlenen denizde.
Okunuşu yaslı siluetini sakla tarafıma.

Güvenip arzumun haşladığı hoşluğunla in
Hoşluğunu yokla burasıyla iri iri.
Gündüz çıkan sıkıntı ayrı kenar ayrı.
Aniden nesneleri sakla ayrı takımda,
Ayrı ayrı dondur nesneleri, mahvet.
Ayrı ayrı derle nesneleri, düzeyle.
Takımı saklama, zatına hep yasakmışçasına.

Birer birer ayrı nesneler bellediğim başımın tamamıyla,
Ebede ulaşan gam, keder; doğru aşık.
Araştırıp kaybettiğim senelerin boyu fazla,
Daha çok sevi koşukları kaydettirme tarafıma.
Takım siluetini saklama, burası ego mu?