Takıl sen...
Ben gelmeyeceğim salıncaklara
Yatağımın köşesindeki ayıcığıma sözüm var benim
Camdan yaprakları ile konuştuğum çam ağacım
Perdenin arasından güneş vurdukça
Gölgelerle oynadığım duvarlarım var benim
Takıl sen...
Ben gelmeyeceğim lunaparka
Yatağımın kenarındaki kitaplara sözüm var benim
Sayfalar arasında saklanbaç oynayan harflerim
Televizyonda hiç beni sıkmayan çizgifilmlerim var benim
Takıl sen...
Ben gelmeyeceğim çimenler üzerindeki pikniğe
Benim kocaman hayallerimi taşıyan minik yatağım var
Hareket ettiremediğim ama üzerine rengarenk çiçekler yaptığım bacaklarım
Uğur böceklerim, kelebeklerim, serçelerim
Pembe panterim bile var?
Hem..
Annem çıkardığım seslere kızsada küçük mandolinimde var?
Hıçkırıklarımı gizlememe yardım ediyor aslında...
Üzeri papatyalarla dolu yumuşacık çarşafım var benim
Arada üzerine kanlarım damlasada
Gelinciklerim onlar benim...
Takıl sen..
Söyle arkadaşlara gelmeyeceğim ben..
İnsanlar çok kirletmiş beni daha çok hasta eden havayı
Minik japon balıkları çizdiğim maskem var benim
Hemde ay dede rengi..
Bazen küçük bebeklerimde takıp bakıyorum onlara
Yakışmıyor ama en azından nasıl göründüğümü görüyorum
Takıl sen...
Benim hep beklediğim hayallerim var
Her birini gerçekleştirmeye sözüm,
Yarını yaşamak için gözyaşlarıma şerhim var...
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnanç hep böyle umutlu… Umut hep böyle sıcacık… Yürek hep böyle sevgili ve azimli, sözünü tutar olsun. Sevgilerimi yolluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)