Tak Maskeni Şiiri - Selma Güneş

Gecenin uykuyu unuttuğu an,
Sen geliyorsun aklıma,
Üşüyorum,
Dişlerim takırdıyor,
Şakaklarıma yapışıyor tüm ağrılar.
Acılarım depreşiyor,
Oysa, en huzurlu uykularımda,
Rüyalarımda,
Mutluyum dediğim anlarımda,
Seni düşünürdüm,
Bir zamanlar...
Sen bende varolmayı,
İstedin.
Bense yok olmayı herşeyden.
Anlamsızdı, inançsızdı,
Yıkık duvarların,
Küllenmiş yangınların artığı,
Duygularıma...
Dokunma dedim,
Seviyorum deme, inanmam...
Yeminler etme..
Kanmam artık...kanmam...
Son bir gülücük yerleşti,
Bir ışık yaktım,
Yorgun gözlerime,
Ve sana baktım...
İşte tam o sırada düştü,
Yüzündeki aşk maskesi,
Gerçeğin ta kendisi,
Yok etti geçmişi geleceği,
Belli oldu, kimin kimi,
Hangi çıkarı için,
Seveceği,
Sevmeyeceği.
Hatırlandı,canlanan anılardan,
Maskelerin,
Her onursuzluğu,
Gizleyeceği,
Sen tak o maskeyi,
Avlanmaya devam et,
Çıkardım seni dünyamdan,
Sen de çık git...
Haketmediğin rüyalarımı da terket...