Karıncalar..
Karıncalar seven kıvırcık bir çocuktum.
Beklediklerim edindiklerimden azdı
Bir kumsala oturdum
Onu var eden kılıfını aştı.
Büyüdüm
Toprak yedim büyüdüm
Kökü topraktan gelen çok büyür
Köküm toprak oldu büyüdüm.
Korkularım
dünyanın kendi ekseni etrafında dönüşü üzerine kuruluydu
Yükseklere çıkmadım.
Çıksam ayağım kayardı.
Ayağım kaydı oturdum
Oturanlar aldanır
Zincir zincir yarattı
Boyalı bir duvar oldum
Geride sıvam kaldı.
Kenarı yontuk bir saati dinledim
Tek dediği tik taktı
Tak deyince uyudum
Tik deyince uyandım.
Hislerim çalınmıştı.
Hayatın fagositozladığı ruhlar ile öpüştüm
Kutsadıklarıma tükürdüler
Kapıldıkları kapıldıklarım oldu.
Umut ile dışkılandım.
Kimsesizlerin zaferleri çoktur.
Kimsesizdim.
Çok düşündüm.
Kalorifer peteklerine sarıldım
Ki onların kalpleri yoktur.
Üşüdüm
Çok üşüdüm.
Bir kalbim vardı.
Yontuk saat bedenimi sardı.
Dilinde tek ton
Tak..
Kayıt Tarihi : 1.6.2019 23:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!