Fani dünya’ya, gelmişiz doymaya.
İş’lerimizi, yoluna koymaya.
Sevaba katmışız, günahtan maya.
Yolumuz gidiyor, tahtalıköye.
Çaldık çırptık, bize kalmayan malı.
Kabir almadı, gittiğimiz Salı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
herkesin bir son durağı var. o da tahtalı köy. kaleminize sağlık espirili ve düşündürücü hoş bir şiir olmuş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta