Tahta Sandal Şiiri - Özlem Şahin

Koskocaman bir gölde
Yılların yorgunluğuyla yüzen,
Tahta bir sandal gibiyim.
Dokunsalar, dağılıp gideceğim.
Hızlı bir dalga vursa, parçalanacak gibiyim.
Oysa ben, ne dirençli,
Ne mücadeleci bir insandım.
Ne dalgalar, ne fırtınalar atlattım,
Günlerce sorgulandım,
Günlerce penceresiz odalarda kaldım.
Onca nemei rutubete direndim de,
Şimdi çürük bir tahta sandl gibi
Bir o yana sürükleniyorum, bir bu yana.
Nerede kaldı o kavga arkadaşlarım?
Nerede o mücadelede kol kola olduğum,
Avaz avaz marş okuduğumuz canlar?
Nerede şimdi?
Bir bir dağıttılar yaşama sevinçlerimizi,
Ellerimizden alınan kitaplarıız gibi aldılar.
Kimimiz deniz olduk,
Kimimiz okyanusa karıştık,
Kimimiz gökten düşen bir yağmur damlasdında yok olduk.
Kimimiz de, sürüklenen sandala döndük.
Ama vazgeçmedik mücadeleden.