Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Tahta masada
Şarap kadehinde buluyorum seni ansızın
Elini tutuyorum yalnızlığımın sıkıca
Gözlerinin içine bakıyorum sessizce
Ve beni görüyorum
Meyhanecinin omzuma dokunan eliyle
Kendime geliyorum.
Ah bir de ben gelebilsem kendime, o kadar da meyhane geziyorum ama..Sevgili Aras şaka mı mazur görünüz, hoşgörünüze sığınıyorum. Güzel şiirinizden dolayı kutlarım.Ankara'dan sevgiler selamlar efendim.
basarili bir siir olmus Neriman abla...kutluyorum
Tahta masada
Şarap kadehinde buluyorum seni ansızın
Elini tutuyorum yalnızlığımın sıkıca
Gözlerinin içine bakıyorum sessizce
Ve beni görüyorum
Meyhanecinin omzuma dokunan eliyle
Kendime geliyorum...
Muhteşem bir anlatım. Tek kelime ile harika bir şiir. Kutluyorum Neriman Hanım. Saygılar...
Bu dizeler; büyük rubai üstadı Hayyam'ı, onun tahta masasını, Cihan'ı ve şarap kadehini hatırlattı bana nedense, güzel şiirinizden dolayı tebrik ediyorum.Saygılarımla..
***Dörtlükler - 7 / ***Hayyam
Semada yıldızlar ve sevgili, bir de şarap,
Rubaiyat ki rengarenk dünyasıymış meğer.
Her fani gibi birgün onu da sarmış turap,
Bir adam geçmiş cihandan: Nişaburlu Ömer...
Ali Rıza Atasoy
(Taşova, 31.12.2006)
Harika! Yüreğinize, kaleminize sağlık, tebrikler.
Çok etkilendiğim bir çalışma,seni bütün yüreğimle tebrik ediyorum.Sayın Neriman Aras.
Mürsel Adıgüzel
Bakışlarındaki rengi buluyorum
Bahçemdeki çiçeklerde
Şarkılardan fal tutuyorum
Biri sana, biri bana
Kısık bir akşamda, seni dinliyorum
İnleyen nağmelerde
Bir kemanın yayında
harika dizeler duygu seli..kutlarım üstadem saygılar
oysa sen giderken her şey siyahtı..biliyorsun değil mi
Sen giderken………… siyahtı
Servi kavaklar yerleri öpüyordu…. eğilmiş
Önüne geleni götürüyordu….hüznün yeli
Söğütlerin burçları kopuyordu…..yerlerinden
Meşeler köze döndü ……yanan yürekte
Bir daha gövermez mi acabatabiat… ..yüreğimde
Her şey talan oldu…birdenbire
Ağıtların kulakları sağır eden.. ..nağmeleri
Bir kurşun gibi deliyordu ..kayaları
Salkım söğüt iyice eğildi yere…..ağlıyordu
Altında oturduğumuzu hatırladığında…. ..el ele
Göz yaşları bir bir damlıyordu toprağa.…düştüğü yeri yakarcasına
Çare olmak istiyordu….kendince…kanayan yüreğime
Eğil salkım sögüt eğil.. ..ağlaşalım….. .giden sevgiliye
Alaca karanlık çöktü alacada..zirvedeki kara
Tüm beyazlıklar dönüştü……siyaha
Başları yukarda yeleli tayların..ayaklar dolaştı
Her şey sustu …sen giderken..
sanki doğa….. değişti..yitirdi tüm renklerini
her yer…….her şey…. Siyahtı…….
Tüm dengeler dengesizleşti…benim gibi..
Sen giderken….sen gittiğin anda….dünya çöktü..başıma
Sen giderken..sen gittiğin anda….
İçimde çalkalandı deniz…..kayalara kendini vuruyordu..çığlık
Boz bulanık taşkın nehirler…. Hüzün karıştırmıştı …maviye
San ki kopan çığlık dalga dalga…. Seriliyor..tekrar azgınlaşıyordu
Köpürüyor ….. hırçın tokatlar atıyordu….sensiz..tebessümsüz yüzüme..
Delirdi deli mavi…. on yedilik delikanlı gönlümde
sanki doğa….. değişti..yitirdi tüm renklerini
her yer…….her şey…. siyahtı
sen giderken…..
……………………………..Arap kurt
Tahta masada
Şarap kadehinde buluyorum seni ansızın
Elini tutuyorum yalnızlığımın sıkıca
Gözlerinin içine bakıyorum sessizce
Ve beni görüyorum
Meyhanecinin omzuma dokunan eliyle
Kendime geliyorum.
Harika mısralar. Akıcı bir anlatım. Yüreğinize ve kaleminize sağlık.
KALEMİN DAİM OLSUN NERİMAN HANIM. GÜZEL DİZELERDİ. ZEVKLE OKUDUM. SAYGILARIMLA...
romantizmin derinliklerini araayn bir şiir..
tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 42 tane yorum bulunmakta