Bir ışıksın karanlığımın ortasında
Bir tebessümsün yüreğimin yasında
Sen olmasaydın nasıl döndürürdüm
Prangaları pamuk ipliğine
Sen olmasaydın tutsak geçen günlerimi
Nasıl sığdırırdım saniyelere
Sen olmasaydın gülüm
Demir parmaklıklar benzermiydi tahta çitlere
Olmasaydın dayanırmıydı gönlüm
Bunca çileye ve eziyete
Benzermiydi bomboş odam
Babilin asma bahçelerine
Sen olmasaydın gülüm
Gerdeğe girer gibi girermiydim
Bu soğuk hücreye
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Zeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/10/tahta-citler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!