Tahta At Şiiri - Turgay Ata

Tut ki beni öldürdün, taht'a mı çıkacaksın?
Kral, sultan, şah vardı, niye tahttan indiler?
Sanma nehirler gibi çağlayıp, akacaksın

Gururlar, benler vardı, birer birer dindiler
En sonunda çaresiz, tahta ata bindiler...

Dev aynasında görüp, kibre kanat açanlar
Yerde ne var bilmeden havalarda uçanlar
Hak, hukuk, adaletten öcü gibi kaçanlar

Bu devran sonsuza dek böyle sürer sandılar
En sonunda çaresiz, tahta ata bindiler...

Neler görmedik neler, nice yalan, dolananlar
Herkesi cahil görüp, tüm her şeyi bilenler
Barışı, kardeşliği kitaplardan silenler

Sofralarda kuş sütü yağa, bala bandılar
En sonunda çaresiz, tahta ata bindiler. ..

Ders almalı, olanlar yaşanmış hadiseler
Kabirlerden ses gelse, kulak verin deseler
Nice karunlar vardı nerde hani kasalar?

Hepsi de yalandılar, dunyaya aldandılar
En sonunda çaresiz, tahta ata bindiler...
29.03.2019