TAHTA AT
Üstü toz minik çocuk, eğleniyor yollarda.
Ne verirsen eline, hoşnut oynar, yerlerde.
Ağaçtan yapılmış at, eğeri ișlemeli,
Ömründe görmemiş hiç gelişmiş teknoloji.
Sevinci çok, keder yok, toz toprak oyun yeri.
Dünyalara değişmez attaki eğerini.
Gel'de sen anlat bunu, bu neslin çocuğuna.
Ne alsan beğenmezler, alır çalar başına.
İster gezdir ister sev;anlamaz, hep bahane.
Sevdiremezsin bir an, her şey olsa şahane.
Sabır göstermek gerek, biraz da sebep bizde.
Öğretmedik biz ona, saklambaç ve körebe.
Nesil elden gitmeden iyi örnek olalım.
Her şey mutlu eder ki biz o ruha varalım.
Al sen de tahta atı, terkisine binelim.
Bu dünyayı onarıp eskiye döndürelim.
O zaman olmaz tasa, çocuklarda hep neşe,
Gelecek nesillere kalmaz ki hiç endişe.
Kayıt Tarihi : 17.10.2021 21:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!